2013: "Elsass mon amüür (dr Storch blybt liebr z'Afrika)"

Als Waggis muesch eimool klassisch goh - das hätte mr hintr ys.

Zem ainte hämmer ys mit däm Sujet sälbr duur e Gaggo zooge (Waggis hänn jo kaini Ideee) und zem andre en Homaasch gmacht an dr Andy Jäggi ("Fasnacht 1960") und syni Copains - unsri Vorahne gwaasi.

 

Was nit hätt miesse syy:

 

Unsri Saubloodere wärde schlachtfrüsch gliiferet, jä goht’s no hösch!

Hoorde vo bättelndi Binggis uff dr Mittlere Brugg, jä goht’s no hösch!

Alli Grossvrdeilr nämme pingtligg uff d’Fasnacht dr Rettich ussem Sortimänt, jä goht’s no hösch!

 

... abr d’Fasnacht 2013 wärde mr jo wäge däm in Erinnerig bhalte:

 

E Vorfasnachtsuffdritt bim Umzug vom Kindsgi Ingelstei – die nägschti Generatioon „W“ heisst Metin Can, Samet und Ayaan...

E bluetige Gnoche als objet d’art, en Usstelligsobjäggt wo an d’Fasnacht 1960 erinnere söll; d’Bâlààri bringà dr alt Gnochà retour an Rhyy (e baar Passyvi hänn die Symbolik au vrstande!!!)!

Dr Kinschtlr und d’Afängr mache e Spontibsuech am Apéro...

… und übrhaupt: en Apéro ammene neue Standort mit vyylne liebe Gsichtr, an däm d’Bâlaari bessere Wyy ussschängge wie e Bangg ammene Kundealoss, meint d’Frau vom Banggdiräggtr (wo nääbe ihre stoht, mai hett dä e Fraid)...

Dr Christoph schnabbt sich e Laarve und mutiert zem Waggis...

Bsuech vo Ziiiri - u zwee Bärnr Rekchrute wo am haubi Öufi gäng realisiere dass si am zwänzg vor Zwöufi sötte i de Kchsärne vo Thun sii. Nei abr au, das gitt mr e Zapfestreich…

E faarbigi Kindrfasnacht mit de Hoosepfupf-Rueche und Vrsterggig us Südamerika...

E wilde Zyschtigoobe zämme mit de Antiquierte; Waggis und Schnitzelbänggler zämme uff dr Pischte – übr dä Oobe könnt me e ganzes Buech schryybe. Emol eso vyyl: wenn Waggis Bängg singe und Schnitzelbänggler zünde und intrigiere, wenn d’Bâlaari ein uff ‚und yynestäche...’ „ s’Orygynaal vo dr (Striggede-)Kopyy“ mache, drnoo blybt im Primidoofe- und Rätz Bälle-Källr kei Aug droch (e scho rein kognitiv e högschtaschpruchsvolle Refrain, Helge sälbr gmolt vo unsre Binggis (drey und sächs Joor alt), ghebt vo dr freywillig rekrutierte Susi eh Vreni eh Gabi, und dr mjps wo-n-ys zwüsche de Bängg in d’Paraade fahrt: „Schwöschtr Erika, bringe’s mr dr nägscht. Dr nägscht Waggis, mein y.“). Unvrgässlig…

D’Bâlaari als glaadeni abr einewääg nit ganz erwüntschti Gescht am Striggedeball und dr Haute Volière in dr Saffere: e strahlends Lächle vo dr Tamara Wernli... „ihr sinn d’Bâlaari – hey SOOOO lessig dräffe mr ys ändlig emol“ und e brutaal deschpeggtierlige Bligg vom Karli Schwyzer (und mit wäm vo dene beidne wurdsch liebr koche? Ebbe!).

(... d’Tamara, im Fall, froit sich und gygelet wemme ihre am Striggedeball in dr Saffere e Knoblauch und e Riebli schänggt...)

E gleine Plausch mit de Schlyffstai, wo uffs mol brutaal nervöös wäärde will si noch ys mien singe und s’Volgg im Källr allewyyl no lacht und joolt...

Ziirchr Luxemburgerli als Gschängg vo dr Lisbeth vo Zumikon!

D’Valerie in dr Espresso Bar (e ächti Elsässere!) isch ob em Zeedel e petit peu echauffiert („dr Storch blybt liebr z’Afrika“, abr goht’s no he?) – und dr Däni wird eifach nit bedient (und hoggt glaub allewyyl no an dr Bar)...

Vyyli neui und alti Bekanntschafte uff dr Gass! d’Anita Fetz isch jo scho fasch e halbi Bâlaari (und macht nägscht Joor e halbe Daag mit?)

Und grad nomol Bikanntschaft mit emmene Schnitzelbangg. E Gropfleerete mit de Grienschnäbl – e Frauebangg wo amigs vo Männr uspfiffe wird... ob si bi de nögschte Bängg übr Männr e guete Tipp könnte ha? Hejo glar, Schätzeli, pas de problème für uns als Bänggler mit langjöörigr Erfahrig...

Last but not least, e härzligs Revoir mit em Beni Huggel (Fasnacht 2010!). Mr hänn zwor nie sy Lyybli bekho ... ABR – und jetz bitte alli ahnehogge – die Autogrammkarte wo mr em annere FCB-Autogrammstund als Gag gschänggt hänn (“für dr Beni vo de Bâlaari”) hett är eso glatt gfunde ass se vom Summr 2010 bis zem Ruggdritt in sym Spind im Joggeli ghange-n-isch. Im Fall, do sinn au mir sproochlos (d’Bâlaari sinn zwey Joor in dr FCB-Kabine und wüsse’s nit emol).

 

Und zem Schluss: noch em wilde Zyschtig Oobe hett dr Roger, syt vyylne Joor aggtyv an dr Fasnacht, numme gmeint eso Uffdritt wie dä vo de Antiquierte mit de Bâlaari wär genau das Mosaiggsteinli, wo dr Fasnacht wurd fähle – e scheener Komplimänt khasch nit bekho, hösch!

 

Zem Schluss, wie sich’s gheert, e härzlig Danggerscheen an:

 

ennere ganz lessige Daame vom Stoff Discount an dr Missionsstross, wo so zwey schreege Veegel für 5 Stutz dr Stoff für s’ganze Dächli gneit hett… (au das gitt’s no);

dr Carmen, fir dr Gnochà (isch emol en Ochs im Fricktal gsi - juppeidii juppeidaa);

all die wo Helge gschosse und ys die gschiggt hänn: dr Maria Busadelli, dr Janet Fatton, dr Simone Pfenninger und nadyrligg dr eewig geniaal-loyaali Såscha Røser;

em Gubi und em Team vom Lindebärg 3 (die beschte Kääskicheli im Gleibasel!!);

dr COOP AG Basel, für die gspändete 400 kg Lasagne als Wägwurfmateriaal;

de Antiquierte, für e unvrgässlige wilde Zyschtigoobe ganz im anarchisch-subersive Sinn vo dr Frau Fasnacht;

und an all die wo immr widr d’Bâlaarisyyte bsueche und dä Guggus s’ganz Johr mit Interässe, Komplimänt, Areegige und Kritygg mitmache.

 

----

 

Zem vorbereite hämmer vyyl mit Elsässr gschnääderet, au mit Basler wo hintr Schwellheim lääbe, und vyyl glehrt übr die wäggselhafti Gschicht ... und au im Elsass mon amüür hett sich nit alles zem beschte vränderet.

 

Das hämmr vrsuecht, im Zeedel übere z'bringe:

 

Elsass mon amüür

(... dr Storch blybt liebr z’Afrika)

 

 

Wie goht’s dr, liebi, sag, bisch do?

Me waiss jo nim wie’s um dy stoht.

Kai Ahnig me vo was und wo,

jetz simmr gwundrig wie’s dr goht.

 

E Liebesbrief ans Elsass, s’alte! -

sell unsre Zeedel das Joor syy.

Wirsch allewyyl in Ehre ghalte,

au wenn dy Zyt isch lang vrbyy.

 

S’isch alles nim wie friehner, gäll,

du roschtisch allem Aschyyn a.

Dy Charme vrschwindet schampaar schnäll,

dr Storch blybt liebr z’Afrika.

 

Mr luege zrugg und finde’s druurig,

e ferme hett in kaim Willer gfählt.

S’isch kuurlig gsi und au chli schuurig

bi Schwellheim dert, die andri Wält.

 

Was bisch du friehner als no gsi?

Vrrucht, nit apasst, asynchron,

dy charme rustique hett imponiert,

hit tiggsch wie andri - monoton.

 

S’isch Frytig zoobe, wottsch no uuse?

In s’Bistro zem no ain go schnappe?

No gosch uff Freiburg, nit Melhuuse,

dert diens am 6i d’Trottoir klappe.

 

Als Spiilball vo ganz finschtre Mächt

hesch kämpft und glitte, nie dehai.

Mit Franggrych goht’s dr nit so schlächt,

d’Identitäät vrliersch jetz ganz ellai.

 

Sürkrütt, Karpfe, Riesling, Spaase,

au d’Gaschtronomy isch wyt bachab.

Nimm dy an dynere aigne Naase,

bym Berthelé gitt’s Shish Kebab.

 

Und d’Sprooch ersch, s’Erb vo dynre Gschicht,

d’Dialäggt sinn gstorbe, mir sinn baff.

Mit Franzeesisch vrliersch du jo dy Gsicht

und wirsch e riise Banlieuekaff.

 

Mr konstatiere ohni Noschtalgy:

Du wählsch le Pen und Sarkozy.

Wemmer ebbis kennte no choisiere,

no derftisch Fesseheim sischtiere.

 

Malgré tout, pur nous c’est dur,

mr misse s’Elsass, mon amüür.

(Und nei, das dunggt ys nit banaal -

als Waggis bisch do schlächt neutraal...)