Dr Fäährymaa isch kurz vor dr Fasnacht im Schtyyrhuus vo sym Schiffli gsässe.
Dr ganzy Daag isch langwyylyg gsi, will wägem schlächte Wätter niemets het welle Fäähry-faahre.
Kurz byvor är beschlosse het, Fyyroobe z mache, isch doch no en alty Daame uff sy Schiffli kho und het welle in s mindere Basel gfiehrt wärde.
Klar het dr Fäährymaa soffort s Gschpreech mit däre Dame gsuecht und het drbyy erfaahre, dass die Frau zur erschte Fraue-Waage-Clique vo Basel gheert het.
Wo sy gmaint het: „Wisse sy, liebe Fäährymaa, fir e Maa isches aifacher als Waggis kenne dr Fasnachtskeenyg z sy, als fir e 'Waggesene'!“, hets im Kopf vom Fäährymaa glyttet!
„Aber lieby Frau, es git esoo vyl Männer, wo als alty Dante uff d Pyschte gehn! Chaisene voll Männer in Fraue-Goschtyym!...Sogar e grossy Gugge goht als Fraue uff d Gass! ...Was wänn sy doo lyyre?“
Do het die Daame gmaint: „Vergässe sy all das schwuliantische Getue! Was mir Bruuche isch Glyychberächtigung! Ych fordere „Fraue als Waggis!“.
Wo die Daame uff dr Glaibasler Sytte ussgschtiigen isch, het dr Fäährymaa no lang iber die Wort noochedänggt!
Und irgendwie het är miesse yygeschtoh, dass jo im Alltaag d Fraue s Saage hän! Wurum nid au an dr Fasnacht?
Dass dr Fäährymaa an däre Fasnacht e typysch Fraue-Thema ussgschpiilt haig, isch numme en e Grücht! Will är isch jo als Waggis uff dr Pyschte gsi!